شنبه 12 شهريور 1401 , 12:09
حدیث دل های سوخته... بعد از شهدا/تصاویر
صدای شهدا را فراموش نکنیم و نگذاریم در ما خاموش شود... چاره این است که هر کدام از ما دنبال تبیین سبک زندگی شهدا باشد ...
فاش نیوز- شهید آوینی می گفت: راه ما راه سیدالشهداست.
و آنان که پای یقین در این راه نهاده‌اند،
آرزوی سَر باختن دارند
تا به ذبیح الله اعظم
از همه نزدیک تر شوند ...
عباس های کربلای ایران یکی یکی پر می کشند تا نزدیک و نزدیک تر شوند به ذبیح الله اعظم ...
در آغاز ماه محرم ۱۴۰۱ ، حاج عباس شهر ما خود را به کاروان رساند... جانباز عباس معروفی را می گویم.
چهل روز است که پرواز کرده...
باز از دیار ما به سفر رفت یار ما
ای دل دگر به هیچ نیرزد دیار ما
شرح دلتنگی آنها که او را دیده اند به قلم نمی آید...
دل که تنگ می شود، نمی دانیم چطور این حجم اندوه را جمع کنیم ...
شاید بعضی ها بگویند مگر اندازه خانه اندوه، از یک مشت بیشتر است؟
بله ...
حجم اندوه، در فراق جانبازان شهید بزرگ تر از آن است که بعضی ها می اندیشند...
وسعت زمین را حساب نکرده اند که دیگر تماس چرخ های ویلچرش را روی سطح خود حس نمی کند...
روی او راه نمی روند.....
وسعت هوا یادشان رفته، که دیگر با ریه های او تبادل مولکول های مقدس و معطر نداره...
زمان را حساب نکرده اند که لحظه لحظه با او بودن را از دست داده ... خنده اش را ... حرف هایش را ... مناجات هایش را ... گرمی مهربانی هایش را ...
دلم نمی خواد برایتان دلنوشته بنویسم، شاعرانه درباره شهدای جانباز حرف بزنم.
من دارم از اندوهی می گویم که طاقت فرسا شده ...
دلم می خواهد برای رهایی از این غم و اندوه که مساحتش حد و اندازه ندارد، کاری کنم ...
کاری مهم تر از اشک ریختن..
ای کاش که درد و داغ ما را نَکُشَد
هم، آتشِ اشتیاق ما را نکشد
ما زنده بر آنیم که کاری بکنیم
باشد که غم فراق ما را نکشد...
باید به روشی نشان دهیم برای شهید و شهادت ارزش قائلیم ...
ارزش کار آنها را درک کردیم ... پیام حرکت آنها را دریافته ایم و به دیگران یاد می دهیم ...
شهید آوینی می گفت: من اجازه نمی دهم صدای حاج همت در من خاموش شود ...
در صوت و طنین شهید همت نیز چنین آمده:
بعضی ها فکر می کنند
اگر ظاهرشان را شبیه شهدا کنند، کار تمام است دیگر!
نه، باید مانند شهدا زندگی کرد...
ما باید همین توصیه ها را سرلوحه خود نماییم...
صدای شهدا را فراموش نکنیم و نگذاریم در ما خاموش شود...
چاره این است که هر کدام از ما دنبال تبیین سبک زندگی شهدا باشد ...
قاصدک !
شعر مرا از بر کن
برو آن گوشه ی باغ
سمت آن نرگس مست
و بخوان در گوشش
و بگو باور کن
یک نفر یاد تو را
دمی از دل نبرد!
|جعفری
